غزل عاشقانه
شب است و ديده ی مشتاق را به در دارم
حرام بادم اگر از تو چشم بردارم
مباد بی غزل عاشقانه بنشينم
شبی که چشم خودم را به سوی در دارم
چگونه گريه ننوشم؟ چگونه خوش باشم؟
بگو که با غم تو چاره ای دگر دارم؟
اگر به شوق تو جان را به هديه آوردم
گمان مدار که از جان عزيزتر دارم
بيا در آينه ی چشم های من بنشين
به سر هوای تو از پيش، بيشتر دارم
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند